Felices festas!

Mabel Domínguez, remata as Prácticas de Maxisterio.

Video Dombate

Video da visita a Dombate o 20 de xuño de 2011.

Dombate, Faro Nariga, Malpica, Ponteceso

Visita de Rebeca e Silvia

Silvia Rodríguez Piñeiro e Rebeca Moreira Rey

Onte, 18 de maio, viñeron dúas estudantes universitarias, Silvia (de Gures) e Rebeca (de Estorde). Ambas estudan Terapia Ocupacional na Universidade de A Coruña, están no terceiro curso. Esta carreira prepara para poder traballar coas persoas con discapacidades, tanto físicas como mentais. 

Cando chegaron á clase, presentáronse e logo fixémoslle unha serie de preguntas nesta orde: primeiro sobre a súa estancia no colexio, logo no Agra de Raíces e a continuación na Universidade. 

P.As vosas materias preferidas eran?

Silvia: A Educación Física,  de feito pensei en estudar no INEF.

Rebeca: Eu, Matemáticas e Coñecemento do Medio. 

P. Tendes algunha anécdota que contar?

R. Sí. Cando íamos de excursión en 6º, no mes de maio de 2002, fomos unha semana a Madrid, e sete días despois quince da clase participaron no programa de Escolas Viaxeiras a Extremadura.

 

                    

O Museo Fernando Blanco segue...

Os escolares de Cee seguen coñecendo de preto a vida do mecenas Fernando Blanco. Desta volta tocoulle a un total de 20 alumnos e dous mestres de 5º de Primaria do CEIP Eugenio López de Cee, que visitaron na tarde do venres 29 de abril o Museo da Fundación Fernando Blanco de Lema de Cee. Ó longo de aproximadamente dúas horas, recorreron as dúas plantas do edificio, coñecendo unha parte fundamental da historia da súa vila e ollando as pezas que se atopan expostas, todo elo complementado coas explicacións por parte do responsable do museo, Darío Areas, colaborador desta casa dixitalizando os Tesouros da Fundación .
Unha vez que remataron a visita ó Museo, visitaron o IES Fernando Blanco, e ademáis de percorrer o xardín, adentráronse nas centenarias entranas do edificio, visitando a capela, a sala de profesores e a biblioteca.
Amosáronse sorprendidos ós rapaces de que alguén tan xeneroso donase todo o gañado ó longo dunha vida para que os nenos e nenas das xeracións vindeiras non sufrisen as carencias que Fernando Blanco, e outros tantos coma él, sufriron na súa nenez.



Que pasa na Costa

Paula "Saxo" Insua

videos antroido 5º

Programa de educación para a mobilidade. (RACC)

"El lugar más bonito del mundo" de Ann Cameron

El lugar más bonito del mundo
Autora: Ann Cameron.
Juan es un niño guatemalteco de siete años. Al ser abandonado por su madre, se va a vivir con su abuela, tíos y primos que son muy pobres. Como necesitan dinero, Juan aprende el oficio de limpiabotas. Pero quiere hacer algo más. Aprende solo a leer. Y gracias a su enorme interés, es aceptado en la escuela. En el amor de su abuela encuentra el lugar más bonito del mundo.
"Este libro estaba moi interesante, é entretido". "Gustoume moito a mensaxe que transmite". "Un libro educativo". "Baseado en feitos reais". "Fala de persoas pobres". "Representa o sentir dos rapaces cando a nai marcha cun home que non é o seu pai". "Vemos que hai rapaces que teñen que traballar para poder estudar".  Son algunhas das opinións da clase.

Cuaderno de actividades

Antía Canosa Toba conta a súa última lectura

MINI NO ES UNA MIEDICA

Autora: Christine Nöstlinger

Mini es alta, delgada, tiene la cara llena de pecas y tiene ocho años.

Su aventura empieza un caluroso día en el que la madre de Mini y Moritz después les dijo de ir a la piscina. Un tiempo después la madre estaba preparando todo con Mini, cuando fue al salón a decirle a Moritz,  que se estaba quejando, para que se callara, cuando tropezó con un patinete y salió cojeando al sofá, Mini asustada le puso hielo en un trapo cubierto de una bolsa por si se derrite el hielo.

Al final Mini y Moritz estaban en el tranvía separados. En una parada subió tanta gente que Mini no veía a su hermano. Moritz se bajó en la primera parada y, Mini en la siguiente. Asustada, empezó a correr hasta  la valla del parque  y no lo encontró. Allí vió a un niño, que se llamaba  Peter, Mini le contó lo que le había pasado, Peter le propuso  llamar a su casa, pero no tenía dinero ninguno de los dos. De repente, a Peter se le ocurrió algo y dijo:

-En los carros del supermercado siempre se les olvida quitar la moneda a algunos despistados, vamos a allí.

Mini sin saber de lo que le hablaba lo siguió, encontraron dos carros con monedas, pero de repente Peter empezó a correr y gritar a Mini:

-¡¡Mini, corre, es el matón Adi, el gordo!!-

Mini lo siguió, corría más que él y lo adelantó, él se paró pero Mini siguió corriendo. Llegó a un sitio que ella conocía. Empezó a correr , vió su casa y, en el porche a su padre. Sus padres la abrazaron, cuando la dejaron todos dijeron:

-Pensábamos que te habíamos perdido.

Y Mini les dijo:

-CREO QUE SOIS UN POCO MIEDICAS-

Antía Canosa Toba

A marabillosa medicina de George

A marabillosa medicina de George

Persoaxes: George, señora Kranky, señor Kranky e a avoa Kranky

 

A avoa de George é unha vella rosmona a que lle gustan as eirugas e as lesmas e o que máis lle gusta son os escaravellos ben rexentes e todos os días ten que tomar unha medicina.

A nai de George foi a vila a comprar.George quedou so coa avoa e tiña que facerlle a súa medicina, pero George está farto da vella que rosma todos os días. Así que George, fíxolle unha medicina con unha receita inventada.

Púxolle todo o que encontrou na casa: Champú brillo dourado , pasta de dentes, superespuma de afeitar… Despois doulle a medicina a avoa, cando a bebeu fixo un montón  de cousas: Ouveou, pegou un chimpo e non baixou do aire, ardíalle o estómago, saíalle fume pola boca e polo nariz, inflou… e por último medrou e medrou ata chegar ao tellado.A avoa sentíase estupenda así que George doulle a medicina a unha galiña parda e medrou e medrou uns centímetros menos que a avoa.

       A señora e o señor Kranky sorprendéronse. O señor Kranky preguntoulle quen fixera eso, George confesou, pero o senor Kranky estaba contento con el porque con un ovo tan grande poderíase facer unha tortilla para vinte persoas. O señor Kranky e George déronlle a medicina a todos os animais da granxa, e cando se acabou o señor Kranky dixo que a ía comercializar, pero tiña que facer a lista dos ingredientes.

      A medicina que fixeron saiulles mal porque en vez de que a galiña medrase, so lle creceron as patas, George recordou que lle faltaba algo. A segunda medicina que fixeron tamén  lles saiu mal en vez de que a galiña  medrase,  só lle creceu o pescozo. A número catro tamén saiu mal igual, a galiña encollera.

       A avoa xa estaba farta de que non a atenderan e tamén de que non lle trouxeran a súa cunca de té. De súpeto a avoa mirou para a cunca de George e pensou que era té, pero era cincuenta doses da medicina máxica de George e o señor Kranky. Cando a bebeu a  avoa foi diminuindo de tamaño pouco a pouco ata que desapareceu.

       Este e o resumen do conto de <<A maravillosa medicina de George>>.

                       Feito por: Ismael Gándara Landeira.

O blogue de Quinto A

Neste blogue de quinto A, iremos incorporando páxinas feitas polos grupos organizados dentro da clase. As primeiras en facelo foron Paula e Mar.

A ver se os demais espabilan!

Febreiro: estamos a ler  A cidade maldita

• Abella Chouciño, Xelucho, (aut.)
• Iglesias, Fernando, (il.)
• Edicións Xerais de Galicia, S.A.
• Colección: Merlín, 28

O pai de Cibrán, un neno de doce anos, é grande afeccionado a visita-los castros e a contarlles a el e mailo seu irmán historias da cultura dos celtas. Un día, xogando no parque, Cibrán bate cun medallón, que ten gravadas nas dúas caras unha chalana de coiro e un circo de pedras. Ó collelo, queda durmido e desaparece da época actual. Reaparece nun lugar diferente, na cidade celta de Calión que foi asolagada por unha maldición. Cando os habitantes ven o medallón de Cibrán, cren que é o enviado que estaban a agardar. Sométeno a tres probas, que o rapaz pasa sen dificultade. Cibrán e dezasete homes máis embarcan rumbo á illa de Avalón, onde vive o Reí Pescador. A viaxe é accidentada e chea de perigos. Exacoca, un anano de seis cabezas, e Setanta, un valente guerreiro, axudaranos a vence-la serpente Leviatán e a chegar con ben á illa. O Rei Pescador dilles que para desface-la maldición de Calión e das outras cidades da confederación celta teñen que vence-lo xigante do ollo na caluga e os habitantes das tebras. E así Calión quedará liberada. Dúas semanas despois da súa desaparición, Cibrán reaparece de novo. Ninguén cre a historia que conta pero el, que conserva o medallón e unha rara mensaxe, sabe que todo aconteceu de verdade.