lunes, 28 de febrero de 2011

"El lugar más bonito del mundo" de Ann Cameron

El lugar más bonito del mundo
Autora: Ann Cameron.
Juan es un niño guatemalteco de siete años. Al ser abandonado por su madre, se va a vivir con su abuela, tíos y primos que son muy pobres. Como necesitan dinero, Juan aprende el oficio de limpiabotas. Pero quiere hacer algo más. Aprende solo a leer. Y gracias a su enorme interés, es aceptado en la escuela. En el amor de su abuela encuentra el lugar más bonito del mundo.
"Este libro estaba moi interesante, é entretido". "Gustoume moito a mensaxe que transmite". "Un libro educativo". "Baseado en feitos reais". "Fala de persoas pobres". "Representa o sentir dos rapaces cando a nai marcha cun home que non é o seu pai". "Vemos que hai rapaces que teñen que traballar para poder estudar".  Son algunhas das opinións da clase.

Cuaderno de actividades

jueves, 17 de febrero de 2011

Antía Canosa Toba conta a súa última lectura

MINI NO ES UNA MIEDICA
Autora: Christine Nöstlinger
Mini es alta, delgada, tiene la cara llena de pecas y tiene ocho años.
Su aventura empieza un caluroso día en el que la madre de Mini y Moritz después les dijo de ir a la piscina. Un tiempo después la madre estaba preparando todo con Mini, cuando fue al salón a decirle a Moritz,  que se estaba quejando, para que se callara, cuando tropezó con un patinete y salió cojeando al sofá, Mini asustada le puso hielo en un trapo cubierto de una bolsa por si se derrite el hielo.
Al final Mini y Moritz estaban en el tranvía separados. En una parada subió tanta gente que Mini no veía a su hermano. Moritz se bajó en la primera parada y, Mini en la siguiente. Asustada, empezó a correr hasta  la valla del parque  y no lo encontró. Allí vió a un niño, que se llamaba  Peter, Mini le contó lo que le había pasado, Peter le propuso  llamar a su casa, pero no tenía dinero ninguno de los dos. De repente, a Peter se le ocurrió algo y dijo:
-En los carros del supermercado siempre se les olvida quitar la moneda a algunos despistados, vamos a allí.
Mini sin saber de lo que le hablaba lo siguió, encontraron dos carros con monedas, pero de repente Peter empezó a correr y gritar a Mini:
-¡¡Mini, corre, es el matón Adi, el gordo!!-
Mini lo siguió, corría más que él y lo adelantó, él se paró pero Mini siguió corriendo. Llegó a un sitio que ella conocía. Empezó a correr , vió su casa y, en el porche a su padre. Sus padres la abrazaron, cuando la dejaron todos dijeron:
-Pensábamos que te habíamos perdido.
Y Mini les dijo:
-CREO QUE SOIS UN POCO MIEDICAS-
Antía Canosa Toba

lunes, 14 de febrero de 2011

A marabillosa medicina de George

A marabillosa medicina de George

Persoaxes: George, señora Kranky, señor Kranky e a avoa Kranky
 
A avoa de George é unha vella rosmona a que lle gustan as eirugas e as lesmas e o que máis lle gusta son os escaravellos ben rexentes e todos os días ten que tomar unha medicina.
A nai de George foi a vila a comprar.George quedou so coa avoa e tiña que facerlle a súa medicina, pero George está farto da vella que rosma todos os días. Así que George, fíxolle unha medicina con unha receita inventada.
Púxolle todo o que encontrou na casa: Champú brillo dourado , pasta de dentes, superespuma de afeitar… Despois doulle a medicina a avoa, cando a bebeu fixo un montón  de cousas: Ouveou, pegou un chimpo e non baixou do aire, ardíalle o estómago, saíalle fume pola boca e polo nariz, inflou… e por último medrou e medrou ata chegar ao tellado.A avoa sentíase estupenda así que George doulle a medicina a unha galiña parda e medrou e medrou uns centímetros menos que a avoa.
       A señora e o señor Kranky sorprendéronse. O señor Kranky preguntoulle quen fixera eso, George confesou, pero o senor Kranky estaba contento con el porque con un ovo tan grande poderíase facer unha tortilla para vinte persoas. O señor Kranky e George déronlle a medicina a todos os animais da granxa, e cando se acabou o señor Kranky dixo que a ía comercializar, pero tiña que facer a lista dos ingredientes.
      A medicina que fixeron saiulles mal porque en vez de que a galiña medrase, so lle creceron as patas, George recordou que lle faltaba algo. A segunda medicina que fixeron tamén  lles saiu mal en vez de que a galiña  medrase,  só lle creceu o pescozo. A número catro tamén saiu mal igual, a galiña encollera.
       A avoa xa estaba farta de que non a atenderan e tamén de que non lle trouxeran a súa cunca de té. De súpeto a avoa mirou para a cunca de George e pensou que era té, pero era cincuenta doses da medicina máxica de George e o señor Kranky. Cando a bebeu a  avoa foi diminuindo de tamaño pouco a pouco ata que desapareceu.
       Este e o resumen do conto de <<A maravillosa medicina de George>>.
                       Feito por: Ismael Gándara Landeira.